Εφημερίδα: Αγγελιοφόρος της Κυριακής
Η Θεσσαλονίκη είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με ισχυρές
προοπτικές να πρωταγωνιστήσει στο οικονομικό γίγνεσθαι της ευρύτερης
περιοχής και να καταστεί μια μητρόπολη με βεληνεκές σε όλη τη
Βαλκανική, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Όπως
αποτυπώθηκε και με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο κατά την πρωθυπουργική
ομιλία στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης η κυβέρνηση διαθέτει ένα
συνολικό σχέδιο πορείας, ένα στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο για την
Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο έχει ως βάσεις την
καινοτομία και την παιδεία. Την ίδια ώρα η νέα διακυβέρνηση προωθεί
συστηματικά τα αναγκαία για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής μεγάλα
έργα υποδομής, όπως το Μετρό η υποθαλάσσια αρτηρία, η ολοκλήρωση της
ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ και η αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία».
Η Θεσσαλονίκη ωστόσο για να αντεπεξέλθει με επιτυχία στο ρόλο που
καλείται να διαδραματίσει πρέπει εγκαίρως και μεθοδικά να
σχηματοποιήσει την μελλοντική της ατζέντα και να καταλήξει σε ένα κοινά
αποδεκτό αναπτυξιακό μοντέλο και πρότυπο το οποίο και θα αποτελέσει τον
χάρτη που θα κατευθύνει πολιτικές και αποφάσεις τόσο της κεντρικής όσο
και της τοπικής εξουσίας. Και βέβαια το μοντέλο αυτό θα είναι προϊόν
διαλόγου και κοινής απόφασης των φορέων της πόλης.
Όμως, η παραπάνω αναγκαιότητα και ο τελικός στόχος για την
ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης σαφώς και δεν εξυπηρετείται με κινήσεις και
πρακτικές όπως οι πρόσφατες που αφορούν το «σχέδιο Καλατράβα» για την
ανάπλαση της ΔΕΘ και κατ' επέκταση μέρους του κέντρου της πόλης που
εκπόνησε ο γνωστός Ισπανός αρχιτέκτονας κατ' εντολή της ΔΕΘ Α.Ε. με
δεδομένες βέβαια και αναμφισβήτητες τις καλές προϋποθέσεις των
εμπλεκόμενων αλλά εν αγνοία των αιρετών πολιτικών παραγόντων και φορέων
της πόλης.
Προσπάθειες που επιχειρούν κοντόθωρα να θέσουν την πόλη και την
κοινωνία της προ τετελεσμένων γεγονότων και μπροστά σε προκαθορισμένες
αναπτυξιακές επιλογές και δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να προσφέρουν και
θνησιγενείς είναι και απορριπτέες από τη κοινωνία της πόλης. Η
Θεσσαλονίκη θα πρέπει να σχεδιάσει το αναπτυξιακό μοντέλο του 2020
πρώτα μέσα από έναν ανοικτό και ευρύ διάλογο και εν συνεχεία βλέποντας
τη θέση της μέσα στο σύνολο του νομού στο πλαίσιο μιας βιώσιμης και
ισόρροπης ανάπτυξης. Το πολεοδομικό συγκρότημα άλλωστε ασφυκτιά μέσα
στα πεπερασμένα και στενά γεωγραφικά του όρια. Και το «οξυγόνο» του
είναι η ύπαιθρος του νομού, που μπορεί και πρέπει να φιλοξενήσει και
υποδεχθεί δομές όπως ένας νέος εκθεσιακός χώρος για τη ΔΕΘ και
ενδεχομένως μια ΕΧΡΟ, ένα νέο αεροδρόμιο στα δυτικά, πανεπιστημιακές
σχολές κ.ά.
Αυτή είναι η προϋπόθεση για μια μακρόπνοη και σε βάθος χρόνου
ανάπτυξη με βαθιά και ισχυρά θεμέλια που θα μπορούν να εγγυηθούν μεγάλο
ύψος στην ανοδική πορεία που έρχεται για τη Θεσσαλονίκη.
